علاقه‌مندی کشاورزان و باغ‌داران جوزجان به استفاده از انرژی خورشیدی نسبت به سال‎های گذشته افزایش‌ یافته است. کمبود آب برای آبیاری کشتزارها بزرگ‌ترین مشکل موجود در برابر کشاورزان و باغ‌داران این ولایت شمرده می‌شود. اما در سال‌های پسین شماری از کشاورزان و باغ‌داران با همکاری ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت جوزجان این مشکل را با استفاده از انرژی خورشیدی تا حدی برطرف ساخته‌اند.

در حال حاضر شماری از باغ‌داران و دهقانان برای آبیاری زمین‌های کشاورزی از تخته‌های تولیدکنندۀ برق آفتابی کار می‌گیرند. شماری از باغ‌داران این تخته‌های ذخیرۀ انرژی آفتابی را از سوی ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت جوزجان دریافت کرده و شمار دیگری با امکانات مالی شخصی این تجهیزات را خریداری کرده‌اند.

اسدالله ستیغ، آمر امور کشاورزی در ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت جوزجان به خبرگزاری نشانه می‌گوید که وزارت زراعت سیستم آبیاری قطره‌یی را برای باغ‌داران جوزجان معرفی کرده است. به سخن آقای ستیغ، باغ‌داران با روش قطره‌یی می‌توانند با آب کم زمین‌ بیش‌تری را آبیاری کنند. او می‌افزاید که این روش آبیاری به ‌وسیلۀ برق خورشیدی صورت می‌گیرد. اسدالله ستیغ خاطرنشان می‌سازد که ریاست زراعت، آبیاری و مالداری برای 22 تن از باغ‌داران و کشاورزان در این ولایت واترپمپ خورشیدی توزیع کرده است. ارزش هر واترپمپ آفتابی بین صد تا دو صد هزار افغانی برآورد شده است.

این در حالی است که بر اساس گزارش ریاست زراعت، آبیاری و مالداری در سال روان خورشیدی ولایت جوزجان با مشکل خشک‌سالی نیز روبه‌رو است، اما آقای ستیغ اضافه می‌کند که روش‌های آبیاری جدید به ‌وسیلۀ انرژی خورشیدی نتیجۀ خوبی داده است.

با این ‌حال، آمر امور کشاورزی در ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت جوزجان می‌پذیرد که استفاده از آب‌های زیرزمینی در درازمدت مشکلاتی را نیز در بخش کمبود آب‌های زیرزمینی و محیط زیست به بار خواهد آورد. او می‌گوید: «هرچند استفاده از آب‌های زیرزمینی در درازمدت مشکل‌آفرین است، اما مردم در وضعیت جاری و خشک‌سالی‌های پیهم ناگزیرند از این فناوری استفاده کنند.»

رحیم‌الله، یکی از باغ‌داران شهر شبرغان بیان می‌کند که آنان با نصب تخته‌های ذخیرۀ انرژی خورشیدی حدود ۴۶ جریب زمین را آبیاری می‌کنند. رحیم‌الله با ابراز این مطلب می‌گوید که او در زمین‌هایش، بامیه، توت‌زمینی، انگور و دیگر فراورده‌های کشاورزی را کِشت و برداشت می‌کند. آقای رحیم‌الله به این باور است که استفاده از واترپمپ‌های خورشیدی در مقایسه با استفاده از جنراتورها برای تولید برق و آبیاری کشتزارها بهتر است. او تأکید می‌ورزد که با روش تازۀ آبیاری و استفاده از انرژی خورشیدی از زمین‌هایش نسبت به گذشته محصول بیش‌تری برداشت می‌کند.

همچنان الله‌قل رحمتی، کشاورز دیگری در روستای بابه‌علی در شهر شبرغان می‌گوید که پنج ‌سال پیش بخش بزرگی از زمین‌های منطقۀ بابه‌علی خشک و مانند دشت بودند. او توضیح می‌دهد که با نصب تخته‌های خورشیدی این دشت‌های سوزان و خشک به زمین‌های کشاورزی بدل شده است. الله‌قل در این زمین‌ها گندم، خربُزه و تربز کِشت می‌کند. به گفتۀ این کشاورز، او با چهار واترپمپ خورشیدی حدود ۱۵۰ جریب زمین را آبیاری می‌کند.

در همین حال، حکمت‌الله ارغندیوال، مالک یکی از باغ‌های بزرگی در مسیر شاهراه جوزجان – سرپل است. آقای ارغندیوال می‌گوید که فراورده‌های باغش نسبت به سال‌ گذشته در حدود ۳۰ درصد افزایش یافته است. او بیست جریب زمین باغ را به ‌وسیلۀ واترپمپ خورشیدی آبیاری می‌کند. حکمت‌الله در زمین‌هایش افزون بر خربُزه و انگور، پخته نیز کشت کرده است.

جوزجان یکی از ولایت‌های انگشت‌شمار در شمال کشور است که همه‌ساله با کمبود آب زراعتی روبه‌رو است. باوجودی که این ولایت در کنار دریای آمو موقعیت دارد، اما دولت نمی‌تواند آب دریای آمو را به زمین‌های کشاورزی این ولایت سوق دهد. سیلاب‌ و آب‌های اضافی سرازیر شده از ولایت سرپل و بلخ نیز همه‌ساله زیان مالی زیادی برای کشاورزان این ولایت وارد می‌کند.