برای نخستین بار در هرات دست‌کم صد تن از زنان قربانی جنگ‌های دو دهۀ پسین در کشور خواست‌ها و نگرانی‌های‌شان را نسبت به روند مذاکرات صلح مطرح کردند.

این زنان امروز (شنبه، دهم عقرب) در یک نشست خبری به نقش کمرنگ زنان در روند مذاکرات جاری صلح اعتراض کردند و از طرف‌های درگیر جنگ می‌خواهند که به دستاوردهای دو دهۀ پسین زنان احترام بگذارند.

زهرا فاضل که دو سال پیش طالبان مسلح مامای او را در ولسوالی شیندند هرات تیرباران کردند، می گوید که روند کشتار افراد ملکی در کشور به هیچ صورتی پذیرفتنی نیست. او از گروه‌های درگیر جنگ می‌خواهد که به چرخۀ جاری خشونت‌ها پایان دهند و نگذارند که هیچ کودک دیگری داغ از دست دادن پدر را تجربه کند.

همزمان با او، ناز بی‌بی حیدری که سه سال پیش طالبان در ولایت هلمند سر برادرش را بریده‌اند، می‌گوید که پس از دست دادن برادر بزرگش، خانواده او به گونۀ کامل از هم پاشیده است. ناز بی‌بی می‌افزاید که پس از مرگ برادر بزرگش، پدرش خانه‌نشین شد و مادرش هرگز روی خوش زنده‌گی را تجربه نکرده است. این قربانی جنگ تأکید می‌کند که نمی‌خواهد این سرنوشت برای مردان و زنان دیگر در کشور تکرار شود. او می‌خواهد که جنگ روان در کشور باید پایان یابد.

این زنان قربانی جنگ اما بر حفظ دستاوردهای دو دهۀ پسین در کشور تأکید می‌کنند و از طرف‌های جنگ می‌خواهند که به خواسته‌های زنان احترام بگذارند. زنان حاضر در این نشست دادخواهانه خاطر‌نشان می‌سازند که نسبت به قربانی شدن حقوق خود در مذاکرات صلح نگران هستند و دولت افغانستان باید حضور قدرت‌مندی در دفاع از این خواسته‌ها در مذاکرات صلح داشته باشد.

از سوی دیگر، مسوولان محلی در هرات می‌گویند که همۀ خواسته‌های این افراد به مرکز و به اعضای هیأت‌ مذاکره‌کنندۀ دولت افغانستان در قطر، منتقل خواهد شد. مونسه حسن‌زاده، معاون والی هرات تأکید می‌کند که دولت افغانستان در تأمین حقوق زنان در مذاکرات صلح کوتاه نخواهد آمد و گروه طالبان نیز باید بر این امر توجه جدی داشته باشد.

تقاضا برای حفظ دستاوردهای زنان در مذاکرات صلح در حالی مطرح می‌شود که نماینده‌گان دولت افغانستان و گروه طالبان در قطر از یک‌ونیم ماه به این‌سو روی نهایی‌سازی کارشیوۀ مذاکرات صلح رأی‌زنی دارند. دو طرف تاکنون به توافق نرسیده‌اند.