در میان جنگ و ناامیدی رویدادهای دیگری نیز در حال شکل‌گیری‌‌اند که شهروندان را برای ادامۀ زنده‌گی و آیندۀ بهتر در کشور امیدوار می‌سازند. این ‌گونه روایت‌ها به گونۀ غیرمستقیم در متن جامعه جریان دارد و تأثیر مثبتی بر دیدگاه و اندیشۀ شهروندان به جا می‌گذارند. این روزها درخشش در بخش ورزش سبب شده است که شمار زیادی از دختران در ولایت جوزجان بر حضور و وجود همنوعان‌شان بر سکوی قهرمانی‌ها افتخار کنند.

مرحبا اکبری، عضو فدراسیون تنیس روی میز به تازه‌گی از پانزدهمین دور مسابقه‌های گزینشی گروه ملی «پینگ‌پانگ» از کابل به جوزجان برگشته است. او توانسته است پس از مبارزه با ۲۰ ورزشکار دختر به سکوی قهرمانی گروه بزرگ‌سالان تنیس روی میز بانوان افغانستان برسد. حالا از مرحبا به ‌عنوان ملی‌پوش گروه پینگ‌پانگ دختران افغانستان یاد می‌شود.

مرحبا اکبری در صحبت با خبرگزاری نشانه می‌گوید که از شش سال به این‌سو بازی تنیس روی میز را در فدراسیون پینگ‌پانگ ولایت جوزجان تمرین کرده است و این ورزش در اولویت علاقه‌مندی‌هایش قرار دارد. خانم اکبری ابراز خرسندی می‌کند که توانسته پس مبارزه‌های نفس‌گیری روی میز با دختران پانزده ولایت کشور مقام نخست قهرمانی را به دست آورد.

مرحبا این دستاورد بزرگ را در سن کم، مدیون حمایت خانواده، مربیان و اعضای تیم‌اش می‌داند. او هژده سال سن دارد و در رقابت‌های پینگ‌پانگ بانوان بزرگ‌سال کشور مقام نخست را به دست آورده است. در کنار مرحبا، دختر دیگری نیز به نام بصیره فایض به مقام دوم گروه بزرگ‌سالان پینگ‌پانگ بانوان رسیده است. مرحبا کار و مشورۀ گروهی را جزو از پیروزی‌هایش می‌داند. او خاطرنشان می‌سازد که در خانواده سه خواهر و شش برادر دارد و همۀ آنان مرحبا را برای ادامۀ ورزش تشویق می‌کنند.

اما هیچ پیروزی بدون مبارزه به دست آمدنی نیست و آن‌هم اگر مربوط به مبارزۀ بانوان باشد. مرحبا در پیوند به دیدگاه جامعه نسبت به دختران ورزشکار توضیح می‌دهد که در اوایل مردم محل و نزدیکانش رضایت نشان نمی‌دادند که مرحبا به عنوان یک دختر به تمرین پینگ‌پانگ بپردازد، اما علاقه‌مندی‌اش به این ورزش سبب شد که با حمایت خانواده‌اش محکم روی این تصمیم بایستد. ایستاده‌گی روی تصمیم‌های خودش اکنون او را به یک قهرمان ملی بدل کرده است. مرحبا بیان می‌کند که این‌ روزها همه بر وجود او افتخار می‌کنند. او اشاره می‌کند که دیگر کسی مزاحم ورزش او نمی‌شود.

دختران زیادی در اطراف مرحبا وجود دارند که رویای رسیدن به پیروزی او را در سر می‌پرورانند. بانو اکبری می‌افزاید که او تا اکنون ده دختر دیگری را نیز تشویق کرده است تا به تمرین‌های پینگ‌پانگ حاضر شوند. او تأکید می‌کند که دختران زیادی علاقه‌مند ورزش هستند، اما برای بسیاری از دختران زمینۀ ورزش فراهم نیست. این جاست که نام دخترانِ همانند مرحبا وِرد زبان‌ها می‌شود و دیدگاه جامعه نسبت به ورزش بانوان تغییر می‌کند. خانم مرحبا بیان می‌کند که آرزو دارد هر دختری به آرزوهایش برسد و امیدوار است که خانواده‌ها و جامعه مانع ورزش دختران نشوند. او توسعۀ یک جامعه را وابسته به پیش‌رفت بانوان می‌داند. مرحبا اضافه می‌کند که با تلاش و تمرین بیش‌تری دوست دارد در سال‌های آینده نیز مقام نخست و قهرمانی را حفظ کند، اما مرحبا نیز مانند سایر شهروندان دیگر نگران گفت‌وگوهای صلح است. او امیدوار است که پس از صلح نیز بتواند به ‌عنوان یک دختر همچنان روی سکوی قهرمانی ملی و جهانی بایستد و پرچم کشور را در سطح جهان به اهتزاز درآورد.

در همین‌ حال، مشعل هاشمی، مسوول فدراسیون پینگ‌پانگ ولایت جوزجان توضیح می‌دهد که پانزدهمین دور مسابقه‌های گزینشی گروه ملی پینگ‌پانگ در سه بخش، نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان برگزار شده بود. او تأیید می‌کند که در ردۀ سنی بزرگ‌سالان گروه بانوان، مرحبا اکبری و بصیره فایض بر سکوی مقام نخست و دوم قرار گرفتند. آقای هاشمی امیدوار است که به ‌زودی مسابقه‌های بیرون مرزی آغاز شود تا دختران ملی‌پوش جوزجان بتوانند در رقابت‌های جهانی نیز شرکت کنند.

از سوی دیگر، مرحبا اکبری در حالی از دور‌ترین ولایت افغانستان روی میز تنیس مقام نخست را در میان دختران تنیس‌باز کشور به دست آورده است که هنوز بحث‌ها در قطر روی حقوق و آزادی زنان روی میز مذاکرات صلح میان دولت افغانستان و گروه طالبان آغاز نشده است. طالبان به شدت مخالف آزادی زنان هستند.

در حال حاضر نزدیک به چهل دختر در ولایت جوزجان عضویت فدراسیون تنیس روی میز را دارند. بزرگ‌ترین چالشی که فرا راه تمرین این بانوان قرار دارد، نبود لباس و لوازم ورزشی است.