نویسنده: بهزاد برمک

این روزها حالم خوب نیست. خسته‌ام از عادت‌ها، از روزمره‌گی‌ها، از پیام‌های ناخوش، از دستاوردهای شگفت‌انگیز، از آدم‌های پُر رو و از دروغ‌های شاخ‌دار. آیا این تکرارهایی در تکرار، پایانی هم دارند؟

برخی از روزهای کرونایی زنده‌گی سخت‌تر می‌گذرد. در برخی از شرایط، زنده‌گی تلخ می‌شود، اما غم و سختی دایمی نیست؛ هما‌ن طوری که شادی و خوشی نیز همیشه‌گی نیست. در جریان 24 ساعت، کارهای زیادی انجام می‌دهیم و اتفاقات خسته‌‌کننده‌یی را پشت سر می‌گذاریم، ولی دقت کرده‌‌ایم که در دل هر ساعتی از روز و شب چقدر از پندهای زنده‌گی نهفته است؟

مسلماً اتفاقات زیادی می‌توانند سبب شکست ما شوند. نمی‌‌توان این شکست‌‌ها را نادیده گرفت، اما اگر توجه کنیم مسایل سادۀ روزمره نیز حرف‌‌های زیادی برای آموختن به ما دارند؛ کارهای پیش‌ پا افتاده‌یی که اغلب از کنار آن‌ها به ساده‌گی می‌گذریم و اهمیتی به آن‌ها قایل نیستیم، هرکدام آن پیام مهمی دربارۀ‌ شخصیت فرد و نگرش جامعه به او دارد. کافی است با دقت به آن‌ها گوش دهیم.

این ‌روزها بیش‌تر کتاب می‌خوانم و کاری به چیزهای دیگر ندارم. بیش‌تر در خودم سَیر می‌کنم و سعی می‌کنم با دل‌تنگی‌هایم بسازم. دوست دارم دور و برم خلوت باشد. این‌ روزها سکوت برایم لذتِ نابی دارد. فعلاً با تنهایی خوبم. فعلاً با خودم راحت‌‌ترم. اگر آدم با خودش راحت باشد، آرامش را می‌فهمد. سعی می‌کنم خودم را بنویسم. بعضی وقت‌ها نمی‌شود. قلم توان و جرأت نوشتن را ندارد؛ اما من همچنان تلاش می‌ورزم. بعضی ‌وقت‌ها چیزهایی می‌نویسم که خودم کیف می‌کنم. خوب است آدم از نوشته‌هایش لذت ببرد، اما گاهی هم شده که تا مرز تنفر از نوشتن و خواندن پیش رفته‌ام. خلاصه‌اش این که دوست دارم تنها باشم، از سکوت ثانیه‌ها و شب ‌بیداری‌ها لذت ببرم و فقط کتاب بخوانم. فعلاً همین کافیست.

کتاب‌ دانایی و خردی برای خواننده‌گان به ارمغان می‌آورد که اگر هر سال بیش از یک کتاب بخوانند، از تودۀ مردم بسیار جلوتر هستند. شما اگر کتاب نداشته باشید بسیار از زنده‌گی کم دارید. همۀ ما با این یار انیس و مهربان کم و بیش آشنا هستیم، اما در دنیای اینترنت و رسانه‌های گوناگونی که به ساده‌گی در دسترس همۀ ما قرار دارند، لذت غرق شدن در برگه‌های یک کتاب خوب به راحتی فراموش شده است.

با وجود این ‌که سطح فرهنگ کتاب‌خوانی در جامعۀ افغانستان بسیار پایین است و با گسترش شبکه‌های مجازی، این عادت پسندیده روز به روز کمتر می‌شود، کتاب خواندن چیزی فراتر از یک سرگرمی ساده یا یک تکلیف درسی است. باور کنید یا نه، سود کتاب و کتاب‌خوانی بیش‌تر از آن است که تصورش می‌کنید. در عصر حاضر، مطالعۀ ما به خواندن آخرین پُست‌های فیس‌بوک و توییتر محدود شده است. بسیاری از جمع ما و شما آخرین باری که کتاب خوانده‌اند را به یاد نمی‌آوریم، اما باید بدانید که مطالعۀ روزانۀ کتاب‌ها سودهای بسیار زیادی دارند که ما با ترک مطالعه از مزایای فوق‌العادۀ آن‌ بی‌بهره می‌مانیم.

یکی از چالش‌ها و کاستی‌های جامعه ما گریز از کتاب و پایین بودن سطح فرهنگ مطالعه است. این نقیصه ریشه‌ها و علت‌های مختلفی می‌تواند داشته باشد که شاید در رأس آن‌ها «نبود حس نیاز» است. تا هنگامی که انسان در وضعیت «نیاز» قرار نگیرد، در پی رفع آن نخواهد افتاد. کتاب را نخوانید که بخوانید! کتاب را بخوانید که بیدار شوید.

مطالعه برای داشتن ارتباط با جامعه امروز ضروری است. کتاب؛ روزنه‌یی امید، روشنی و موفقیت است. اگر در زنده‌گی استرس فراوان را تجربه می‌کنید، کتاب بخوانید. پژوهش‌های انجام شده نشان می‌دهند که مطالعه کردن، موثرترین روشی برای مقابله با استرس است.

مطالعه به ما نیرو می‌دهد و ذهن‌ ما را باز می‌کند. مطالبی را مطالعه کنید که به شما انگیزه می‌دهند و شما را به جلو می‌‌رانند. در زمینۀ توسعۀ فردی کاوش کنید؛ تا جایی که می‌توانید اطلاعات کسب کنید. همیشه چیزی برای یادگرفتن وجود دارد. هر روز این کارها را انجام دهید تا به سرعت در جادهۀ هموار موفقیت قرار بگیرید.

با هر بار موفقیت در غلبه بر مقاومت درونی، تواناتر می‌شویم و وضع زنده‌گی‌ ما بهتر و غنی‌‌تر می‌‌شود. در اصل من نوشتن را دوست دارم. ایده‌های زیادی هم برای نوشتن دارم، اما هر گاهی که کاغذ سفید را روی میز می‌گذارم با نیروی بازدارندۀ عجیبی روبه‌‌رو می‌شوم که اجازۀ نوشتن حتا یک واژه را به من نمی‌‌دهد. این نیرو آن چنان نیرو‌مند است که معمولاً بر من پیروز می‌‌شود. برخی مواقعی که موفق می‌شوم و نوشتن را شروع می‌‌کنم، من را از ادامهۀ کار باز می‌دارد. به مدت چند روز می‌شود که این وضع ادامه دارد و من همچنان در رویای نوشتن به سر می‌برم بدون این که چیزی بنویسم. برایم عجیب است که بدون وجود هیچ مانع بیرونی‌ چرا نمی‌‌توانم بنویسم! تا این که به جمله‌یی برخوردم: «هیچ چیزی غیرممکن نیست. این عبارت خودش می‌‌گوید که من ممکن هستم.»

در پایان، لطفاً مراقب سلامتی خودتان باشید و سعی کنید در این روزهای گسترش ویروس کرونا ضمن کنترل استرس و حفظ آرامش خودی، زمانی را برای مطالعه وقف کنید و لحظه‌های زنده‌گی را سودمندتر بسازید و لذت بیش‌تری ببرید. به زودی روزهای بهتری در انتظارمان خواهد بود. در خانه می‌مانیم و کتاب می‌خوانیم!