افزایش میزان خشونت‌های برخاسته از جامعه بر زنان و دختران در کشورهای آسیای جنوبی مانند افغانستان، هندوستان، پاکستان و بنگلادیش باعث شده است که شمار زیادی از دختران این کشورها به ورزش‌های رزمی روی بیاورند. تا جایی که فعالان حقوق زن این کشورها را در میان ده خطرناک‌ترین کشورهای جهان برای زنان و دختران قرار داده‌اند.

در چنین کشورها، دختران زیادی به دنبال ورزش‌های رزمی می‌روند تا در برابر خشونت‌های فیزیکی و خیابان‌آزاری بتوانند از خود دفاع کنند. در شهرهای بزرگ کشور خیابان‌آزاری یکی از عمده‌ترین چالش‌های موجود در برابر دختران دانش‌آموز و دانشگاهی دانسته می‌شود. از همین‌رو، ورزش‌های رزمی مانند کیک‌بوکسینک و شوت‌بوکسینگ «شوت‌زنی» در کنار بدن‌سازی از جمله ورزش‌های پرطرف‌دار میان دختران و زنان کشور است.

شماری از دختران ورزش‌کار در افغانستان کیک‌بوکسینگ و شوت‌بوکسینگ را به عنوان «ورزش‌های دفاع شخصی» نیز می‌شناسند. یازده سال پیش خیابان‌آزاری و متلک‌گویی (پرزه‌پرانی) شماری از پسران در شهر کابل سبب شد تا نفیسه محمدی از سن ده ساله‌گی به آموزش مهارت‌های بدن‌سازی و ورزش‌های رزمی بپردازد. نفیسه محمدی اکنون ۲۱ سال دارد و به عنوان مربی‌ کیک‌بوکسینگ در شهر کابل به دختران دیگری دفاع شخصی آموزش می‌دهد.

نفیسه محمدی ده سال راه پُرخم‌وپیچِ ورزش‌های رزمی را به آسانی طی نکرده است. او واژه‌ها و اصطلاحات توهین‌آمیز همانند سیاه‌سر، ننگ، ضعیفه، الگوی بد و دختر بی‌چاره را بارها شنیده و در نهایت همین مفاهیم را نقطۀ قوت ساخته است. نفیسه در صحبت با خبرگزاری نشانه می‌گوید که به هر اندازه‌یی که جامعه پیش پای او سنگ انداخت، او بیش‌تر تمرین کرد تا رزمی‌کار بهتری شود. از مخالفت‌های خانواده‌گی شروع تا ممانعت‌های مردسالارانه رقیب اصلی ورزش‌های رزمی نفیسه بودند که در نهایت این نفیسه بود که پیروز میدان هر دو جبهه شد.

خانم محمدی در اصل از ولایت غزنی است اما خانوادهۀ او از گذشته‌های دور در کابل زنده‌گی می‌کنند. بانو محمدی فرزند بزرگ خانواده است. او در جریان ده سال گذشته در بخش ورزش‌های کونک‌فو، دای‌فو، بدن‌سازی، شوت‌بوکسینک و کیک‌بوکسینک ورزش کرده است و به عنوان مربی به شمار زیادی از دختران آموزش داده است. بانو محمدی دو سال پیش جواز مربی‌گری کیک‌بوکسنگ را از فدراسیون کیک‌بوکسینگ افغانستان دریافت کرده است و اکنون به عنوان مربی‌ این رشته شناخته می‌شود و دختران نظامی را در یکی از ارگان‌های نظامی کشور تمرین می‌دهد.

این بانوی ورزشکار می‌گوید: «برای نظامیان دختر و زن مهارت‌های ورزشی را آموزش می‌دهم و همچنان مشوره‌های رژیم غذایی را به آنان نیز توصیه می‌کنم.» نفیسه نسبت به مشکلات اقتصادی نتوانسته دانشگاه برود. او پنج سال پیش باشگاه رزمی ویژۀ دختران را در یکی از محله‌های اطراف کابل اساس گذاشت، اما با مشکلات موجود در جامعه روبه‌رو شد و سرانجام این باشگاه را بست. به باور او، مردان خانوادۀ ده‌ها هزار پول افغانی را برای مصرف درمان بیماری خانم و دختران‌شان مصرف می‌کنند، اما حاضر نیستند در بدل ۳۰۰ تا ۵۰۰ افغانی دختران و زنان‌شان را به باشگاه‌های ورزشی بفرستند تا تندرستی جسمی و روحی به دست بیاورند.

نفیسه محمدی خاطرنشان می‌سازد که در جریان پنج سال مربی‌گری در رشته‌های رزمی نزدیک به یک هزار دختر و زن را با آموزش‌های رزمی آشنا ساخته است. نفیسه بیان می‌کند که در جریان ده سال گذشته ۱۸ بار در بخش رشته‌های شوت بوکسینگ، دای‌فو و کانک‌فو مسابقه داده و در سکوهای نخست، دوم و سوم قرار گرفته است. او در کنار فعالیت‌های ورزشی، اکنون به عنوان رییس اتحادیۀ ورزش‌های رزمی بانوان افغانستان نیز وظیفه اجرا می‌کند.

نفیسه محمدی علاوه می‌کند که در هر بخش جامعۀ افغانستان مشکلاتی سد راه زنان و دختران می‌شود، اما بیشتری از بانوان با دو جبهۀ متفاوت خانواده و جامعه برزمند تا به قله‌های پیروزی برسند. او تندرستی را ضامن پیشرفت جامعه به‌ ویژه پیشرفت زنان می‌داند و می‌گوید که با دختران و زنان تنبل جامعه پیشرفت نمی‌کند.

این ورزشکار جوان توصیه می‌کند که دختران و زنان باید بیش از هر چیز دیگری به تندرستی خود ارزش بدهند و در مرحلۀ بعدی به سوی هدف‌شان گام بردارند. به سخن نفیسه محمدی، حالا ارادۀ دختران افغانستان نسبت به گذشته محکم‌تر شده و آنان با انگیزه‌تر و استوارتر گام برمی‌دارند.

در همین حال، دستگیر پنجشیری، مسوول فدراسیون کیک‌بوکسینگ کشور توضیح می‌دهد که در حال حاضر ۴۰ دختر عضویت تیم ملی کیک‌بوکسینگ بخش بانوان افغانستان را دارند. او اضافه می‌کند که ولایت هرات پس از کابل بیش‌ترین مبارز رزمی دختر را دارد. فدراسیون کیک‌بوکسینگ کشور در سال پیش‌رو قصد دارد شماری از ورزشکاران را در مسابقه‌های بیرون‌مرزی به کشور یونان بفرستد. مسوول این فدراسیون خاطرنشان می‌سازد که این فدراسیون در نظر دارد شماری از رزمی‌کاران دختر را نیز در این مسابقه‌ها شریک بسازند.