در جوامع بسته و مردسالاری که زنان از فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی محروم‌اند و زنده‌گی را در وابسته‌گی به مردان خانواده سپری می‌کنند، بخش بزرگی از زنان جامعه به دلیل نداشتن استقلال اقتصادی در تصمیم‌گیری‌ها و برنامه‌ریزی‌های زنده‌گی نقش چندانی ندارند. در این میان اما هستند زنانی که دل به دریا می‌زنند و با عالمی از محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی دست به فعالیت‌های اقتصادی می‌زنند و افزون بر سهم‌گیری در تأمین مخارج روزمرۀ زنده‌گی برنامه‌های راهبردی را به هدف توسعۀ مهارت‌های علمی فرزندان‌شان عملی می‌کنند.

نفیسه همدرد، یکی از زنان بدخشان است که از شانزده سال به این‌سو یک مرکز شرینی‌پزی را زیر نام شیرینی سرای «همیشه بهار» ایجاد کرده است. او افزون بر تأمین مخارج زنده‌گی و حمایت از فرزندانش برای ادامۀ آموزش‌های عالی در دانشگاه‌های کشور، توانسته است به شمار زیادی از زنان مهارت‌های شیرینی‌پزی را آموزش دهد و زمینۀ کار را برای آنان فراهم بسازد.

خانم همدرد می‌گوید که از بابت فروش تولیداتش در این کارخانۀ شیرینی‌پزی، نیازمندی‌های روزمرۀ زنده‌گی را برطرف می‌سازد و از چهار فرزند‌ش که دانش‌جویان دانشگاه هستند، حمایت مالی می‌کند. این خانم بار دوش کار را تحمل می‌کند تا فرزندانش بتوانند با خاطر آرام به آموزش‌های عالی بپردازند و در آیندۀ و آبادی کشور سهم فعال و تأثیرگزاری داشته باشند.

آن چنانی که خانم همدرد توضیح می‌دهد، در این کارخانه افزون بر خودش و اعضای خانواده‌اش، شماری از زنان دیگری نیز مصروف کارند و روزانه تولیدات‌شان را متناسب با تقاضای بازار عرضه می‌کنند و بخشی از درآمد این کارخانه را برای توسعۀ کارخانه و بخش دیگری را برای تأمین مخارج زنده‌گی‌شان به مصرف می‌رسانند.

کیک، کلچه، حلوا، شیرپیره، مربا، کریم‌رول و انواع گوناگون شیرینی از عمده‌ترین تولیدات شیرینی سرای «همیشه بهار» است که پای این تولیدات افزون بر بازارهای بدخشان به بازارهای بیرون از این ولایت نیز کشیده شده است. خانم همدرد می‌افزاید که در کنار این ‌که خودش نیز فروشگاهی را برای فروش تولیدات کارخانه‌اش باز کرده است، با شمار زیادی از دکان‌داران در شهر فیض‌آباد، مرکز ولایت بدخشان نیز قرارداد دارد. خانم همدرد علاوه می‌کند که او برای بازاریابی محصولاتش در همۀ نمایشگاه‌هایی که در سطح کشور و بیرون از آن برگزار می‌شود، تولیدات شیرینی‌ سرایش را به نمایش می‌گذارند تا روند بازاریابی را توسعه دهد.

نفیسه همدرد اکنون در مارکیت جدیدی که از سوی دفتر «جی. آی. زید» برای زنان تجارت‌پیشه در بدخشان ساخته شده است، دکان شیرینی فروشی باز کرده و آرزو دارد که بتواند زنان زیادی را در این بازار با خود داشته باشد و جای خالی زنان را در بازار پُر بسازند.

بصیره، یکی از زنانی است که نزد نفیسه زانو زده و حرفۀ شیرینی‌پزی را فرا گرفته است. خانم بصیره می‌گوید که با این کار توانسته است بخش بزرگی از نیازمندی‌های زنده‌گی‌اش را برطرف بسازد. به گفتۀ او، افزایش حضور زنان در بازار کار و فعالیت‌های اقتصادی برای آنان امیدوارکننده است و انتظار دارند با توسعۀ فعالیت‌های اقتصادی زنان، میزان وابسته‌گی آنان به مردان جامعه کاهش یابد. این بانوی جوان می‌افزاید، در صورتی که از تولیدات آنان حمایت شود، آنان می‌توانند شیرینی‌های مورد نیاز بازارهای بدخشان و حتا بیرون از بدخشان را تأمین کنند.

زنان پیشه‌ور در بدخشان می‌گویند با این که طی سال‌های پسین فرصت‌های خوب شغلی و فضای مصون کاری برای‌شان فراهم شده است، اما عدم دسترسی آنان به بازار و کم‌رنگ بودن بازار تولیدات‌شان هنوز هم از دشواری‌هایی است که با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. مسوولان ریاست امور زنان در بدخشان اما می‌گویند که از چند سال به این‌سو مرکزهای بازرگانی برای فعالیت‌های زنان از سوی نهادهای کمک‌کننده و حکومت ایجاد شده است و مرکزهای دیگری نیز در دستور کار قرار دارند تا نیازمندی‌های زنان را از دسترسی به بازار برطرف بسازند.