شبکۀ ولایتی میانجی‌گری و حل منازعات در بدخشان، نشستی را زیر نام «نقش جوانان و بانوان در تقویت صلح» با اشتراک اعضای این شبکه، فعالان مدنی، استادان و دانش‌جویان دانشگاه‌های بدخشان با حمایت دفتر معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در موسسۀ تحصیلات عالی برنا برگزار کرد. هدف از راه‌اندازی این نشست، بررسی نقش جوانان و بانوان، چگونه‌گی افزایش میزان اشتراک این دو قشر در تقویت صلح، به ویژه صلح اجتماعی و بررسی موانع و محدودیت‌های نقش‌آفرینی جوانان و بانوان در این روند خوانده می‌شود.

مریم امواج، رییس دفتر زنان برای زنان و عضو شبکۀ ولایتی میانجی‌گری و حل منازعات در بدخشان با اشاره به اهمیت حضور زنان در روند‌های صلح‌خواهی می‌گوید که بخش بزرگی از تجربه‌های موفق جهانی نشان می‌دهند که حضور زنان در روند صلح به تأمین صلح موثر واقع شده است. به سخن او، برای تقویت روند صلح در افغانستان نیز لازم است که بر حضور پر رنگ زنان در این روند توجه جدی صورت گیرد.

خانم امواج با انتقاد از قرأت زن‌ستیزانۀ طالبان می‌افزاید که رویکرد طالبان در برابر زنان برخاسته از یک برداشت افراطی از دین است و آنان با این رویکرد در صدد محدود ساختن آزادی‌های اساسی و حقوق زنان هستند. به گفتۀ بانو امواج، گروه طالبان باید نوع نگاه‌شان را نسبت به زنان تغییر دهند و به آن‌چه که آموزه‌های دینی صدر اسلام پیرامون حق آموزش و کار زنان حکم می‌کند، گردن نهند. زیرا به گفتۀ او، وضع محدودیت‌های سنگین از سوی طالبان در بسیاری موارد در مغایرت با آموزه‌های دینی قرار دارد.

رییس دفتر زنان برای زنان در بدخشان با توجه به اهمیت مسأله حقوق و آزادی‌های اساسی زنان در روند مذاکرات صلح کشور خاطرنشان می‌سازد که حکومت باید زمینۀ افزایش حضور زنان را در این روند فراهم بسازد و صدای حق‌طلبانه و آزادی‌خواهانۀ زنان را جدی بگیرد.

همین‌گونه فرنوش حافظی، یکی از دانش‌جویان دانشگاه خصوصی برنا در این نشست بر اهمیت نقش جوانان در روند صلح تأکید می‌ورزد. او می‌گوید که از عمده‌ترین رسالت جوانان این است که بیش‌ترین توجه‌شان را روی ایجاد، اعمار و نگه‌داری صلح اجتماعی متمرکز بسازند. به گفتۀ او، صلح اجتماعی، سنگ‎بنای صلح سیاسی است و جامعۀ امروزی افغانستان با توجه به شکننده‌گی‌های اجتماعی که دارد نیازمند صلح اجتماعی است و تلاش برای ایجاد آن در زمینۀ پیگیری صلح سیاسی در بلندمدت اثرهای مثبت و با دوام خواهد داشت.

این دانش‌جوی جوان با اشاره به جریان گفت‌وگوهای مستقیم صلح میان هیأت دولت افغانستان و گروه طالبان در دوحه می‌افزاید که سنگردار نزاع‌های خونین افغانستان در هر دو طرف جوانان هستند و توجه به خواست‌ها و نیازهای اساسی جوانان امروزی در این روند برای افغانستان پس از صلح با اهمیت می‌باشد.

به باور او، پیشرفت‌های به دست آمده طی نزدیک به دو دهۀ اخیر در زمینه‌های گوناگون برای جوانان فرصت‌های خوبی را فراهم کرده است و روند مذاکرات صلح افغانستان نباید این دستاوردها را قربانی بسازد. زیرا به گفتۀ او، اکنون فصل همدیگرپذیری و تسامح فرا رسیده است و باید در روند مذاکرات صلح منافع عمومی مردم افغانستان درنظر گرفته شود؛ نه خواست‌های فردی و گروهی.

همچنان سید عبدالنصیر، یکی از جوانان ولایت بدخشان می‌گوید که نزاع‌های خونین نزدیک به دو دهۀ اخیر در کشور بیش‌ترین قربانی را از جوانان گرفته است و آنان باید در روند مذاکرات صلح نقش محوری را داشته باشند. او تأکید می‌ورزد که طرف‌های گفت‌وگوکننده باید به خواست‌های جوانان به عنوان قربانیان اصلی منازعۀ خونین افغانستان، احترام بگذارند. این باشندۀ ولایت بدخشان می‌افزاید که نسل نو افغانستان با ارزش‌های انسانی متعلق به جوامع بشری خو گرفته‌اند و خواهان صلحی هستند که در آن ارزش‌های انسانی و حقوق بشری رعایت شود.

سید عبدالنصیر علاوه می‌کند که همۀ مردم افغانستان اعم از زنان و مردان از روند صلح حمایت می‌کنند و انتظار دارند که طرف‌های درگیر به تلاش‌های جامعۀ جهانی و خواست عمومی مردم افغانستان احترام بگذارند و به این نبرد خونین و جنگ طولانی در کشور نقطۀ پایان بگذارند.

با آن ‌که از آغاز مذاکرات مستقیم میان دولت افغانستان و گروه طالبان بیش از سه هفته می‌گذرد، اما تاکنون هر دو طرف قادر به نهایی‌سازی کارشیوۀ مذاکرات صلح نشده‌اند.

پا فشاری طالبان روی قرار گرفتن «فقه حنفی» و موافقت‌نامۀ صلح این گروه با ایالات متحدۀ امریکا به عنوان مبنای تصمیم‌گیری در روند مذاکرات از عمده‌ترین موارد اختلافی است که بر روند مذاکرات صلح گرهِ کور انداخته است. فعالان حقوق زن، نهادهای جامعۀ مدنی و جوانان بدخشان می‌گویند که برای رسیدن به صلح باید طرف‌های درگیر از خود انعطاف نشان بدهند و از پا فشاری روی خواست‌های فردی و گروهی‌شان که منافع عمومی مردم افغانستان را ضربه می‌زند، بگذرند.