«الله‌اکبر» در برابر گلوله؛ تاریخ قضاوت می‌کند
neshananews
05 August 2021نویسنده: یحیی خیراندیش
دو شب پیش ده‌ها هزار باشندۀ کابل و ولایت‌های دیگری نعرۀ تکبیر سر دادند. این نعرۀ آزادی و «نه» گفتن به ترور و افراط‌گرایی طالبان بود و اندیشۀ متحجر و ناپاک این گروه خون‌خوار را که به نام خدا آدم‌ها را می‌کشند و در زیر کلمۀ «الله اکبر» که نمودار بزرگی و عظمت خداست، بی‌مهابا خون بنده‌گان خدا را می‌ریزند به چالش کشید که الله‌اکبر نعرۀ آزادی و حریت است، نه ترور و آدم‌کشی که این گروه آن را سرلوحۀ کار خود قرار داده است. الله‌اکبر شعار مظلومان است که برای آزادی سر می‌دهند؛ نه ظالمان خون‌آشام.
در همین شب در میان نعره‌های آزادی‌بخش و معنویت‌آفرین الله‌اکبر، طالبان بار دیگری ماشین کشتار و ترور را به گردش درآورده و موتربمب را در کابل منفجر کردند که تلفات جانی در پی نداشت. تاریخ قضاوت می‌کند که روزگاری مردم افغانستان با ندای الله‌اکبر در مصاف گروهی رفتند که پاسخ‌شان را با موتربمب داده و هیچ تمکینی به نام بزرگ خدا و این شعر دلنشین که «خدا بزرگ است» نکردند. حقیقت نیز همین است که یک گروه مزدور و تروریستی چه اعتنایی به معنویت و آزادی دارد.
الله‌اکبر همیشه ندای آزادی و حریت بوده است، اما در دو دهۀ گذشته و پس از خیزش تروریسم در منطقه این شعار دلنشین و معنویت‌آفرین توسط گروه‌های تروریستی استفادۀ بیشتر شده است. گرچه باید عالمان دین و روحانیون افغانستان نمی‌گذاشتند که گروه‌های تکفیری زیر این شعار مقدس خون‌ریزی کنند، اما نکردند و در کارشان تعلل وجود داشت. ولی امروز مردم، جوانان و زنان تصمیم گرفتند که این شعار مقدس را از جریان‌های تروریستی بازپس‌گیرند. این شعار از ماست و باید مردم افغانستان با این شعار در برابر ترور و جهل بروند. خدا بزرگ است، خدا بزرگ است.
طالبان سال‌ها روایت غیراسلامی و ماشین کشتار خود را زیر نام خدا و شعار الله‌اکبر پنهان کردند، اما امروز روایت اصلی آنان آفتابی شده. جهان، منطقه و مردم افغانستان می‌دانند که این گروه نه تنها تمکین و پایبندی به اسلام و الله‌اکبر ندارند؛ بلکه ماهیت و اصالت این گروه به جز خشونت و کشتار چیزی دیگری نیست. باید مشروعیت دینی روایت خشونت‌گستر این گروه را گرفت و برای آنان گوش‌زد کرد که دیگر نمی‌توانید از اسلام و این دین جهانی و صلح‌خواه استفاده ابزاری کنید.
انتخاب شعار الله‌اکبر مردم افغانستان خیلی سنجیده و دقیق است. طالبان در همۀ عرصه‌ها شکست خورده و گرفتن مشروعیت دروغین از این گروه تروریستی آخرین مرحله‌های شکست نظامی، روایتی و سیاسی آن در افغانستان است. چه خوب است که این شکست با نعره‌های آزادی‌بخش مردم افغانستان مصادف است. وقتی طالبان در سال 2001 میلادی شکست خوردند، مردم تکبیرگویان شکست آنان را در کابل جشن گرفته بودند. نعره‌های الله‌اکبر این روزها دقیقاً تداعی‌کنندۀ برچیده شدن بساط ترور و افراط‌گرایی از افغانستان است. بدون هیچ شکی تنها الله‌اکبر مردم این گروه را شکست می‌دهد.
مزید بر همۀ این موارد، نسل جدید با الله‌اکبر نشان دادند که افغانستان تغییر کرده و دیگر نمی‌گذارند چمن ورزشی کابل مکانی برای اعدام و حضور جلادان طالب باشد و این گروه مزدور از نام خدا برای نابودی دین، مردم و آیین اسلام استفادۀ ابزاری کند. این نسل قدرت‌مند است و تغییراتی که در دهۀ گذشته در افغانستان رونما شده، نابود شدنی نیست. طالبان توانایی از میان برداشتن این تفکر و ایده را ندارند و نمی‌توانند صدای تکبیر یک نسل را خفه کنند. الله‌اکبر مسالمت‌آمیز و معنویت‌آفرین ما در برابر ترور و جهل پیروز می‌شود. خدا حتماً به تکبیرگویان کابل، هرات و همۀ ولایت‌های افغانستان لبیک می‌گوید. خدا بزرگ است، خدا بزرگ است.
