آرزوی یک زوج پولیس: «دختر ما در صفوف پولیس به وطن خدمت کند»
دورتر از پایتخت اینجا در ولایت جوزجان یک زوج جوانی که هر دو کارمند پولیس هستند، آرزو دارند که دختر سه سالۀشان نیز همانند خودشان در صفوف پولیس به باشندهگان این ولایت خدمت کند. ساجده وصال از شش ماه به اینسو وارد نظام شده و در واحد قعطۀ خاص پولیس در شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان وظیفه اجرا میکند. او سومین بانویی است که شامل واحد قطعۀ خاص پولیس در ولایت جوزجان شده است.
ساجده وصال و شوهرش وحید وصال خوشحالاند که هر دو به عنوان پولیس در بخشهای جداگانۀ نظام خدمت میکنند. ساجده افسر قطعۀ خاص پولیس است و وحید افسر فرماندهی پولیس ولایت جوزجان است. هرچند ساجده به تازهگی وارد نظام شده است، اما شوهرش از ده سال به اینسو در میدانهای داغ نبرد رزمیده است و تجربۀ زیادی از جریان جنگ در ولایتهای فاریاب، جوزجان و سرپل دارد. وحید وصال میگوید که یک اتفاق و یک تجربۀ جنگی سبب شده است که از خانمش خواهش کند که شامل قطعۀ خاص پولیس شود.
وحید وصال میافزاید: «در یک عملیات نظامی در ولسوالی دولتآباد فاریاب قرار داشتیم که ناگهان متوجه شدم یک زن روستایی از وحشت جنگ سرگیجه شد و به زمین افتاد.» به سخن او، در آن لحظه هیچ سربازی جرأت نداشت که این زن را از زمین بُلند کند. به باور آقای وحید، گاهی حساسیتهای روستایی باعث میشوند که جان افراد از بین برود. آقای وحید اضافه میکند که در آن لحظه افسوس خوردم که کاش خانمم میبود تا این زن روستایی را از جایش بُلند میکرد. این افسر پولیس میگوید: «وقتی از جنگ برگشتم از خانمم خواهش کردم که شامل صفوف نیروهای امنیتی شود و او پذیرفت.»
هرچند وحید وصال حدود ده سال است که به عنوان یک افسر پولیس در نظام خدمت میکند، اما میگوید که ترفیعاش هیچ گاهی در وقت و زمانش اجرا نشده است. با این هم، او با اشتیاق به وظیفهاش ادامه میدهد.
ساجده وصال و وحید وصال در صحبت با خبرگزاری نشانه از زندهگی نظامیشان میگویند که بسیار خوشحال و راحت هستند که شامل نظام شدهاند. به گفته آنان، هر روزی را که در نظام سپری میکنند، تجربههای تازهیی را در بخش جنگ میآموزند، اما صلح را ترجیع میدهند.
بانو وصال در پیوند به چگونهگی شمولیتش در واحد قطعۀ خاص پولیس میگوید که با سپری کردن یک دورۀ شش ماهه در بخشهای تیراندازی، حقوق بشر و چگونهگی تلاشی خانهها، آموزش دیده است و اکنون در کنار دیگر همرزمانش در عملیاتهای خاص شرکت میکند. او میافزاید: «هرگاه شوهرم را میدیدم که با لباس نظامی وارد خانه میشد، دل من هم میخواست که نظامی شوم و سرانجام به خواستم رسیدم.» این پولیس زن میگوید که آرزو دارد دختر سه سالهاش نیز پس از پایان درس و تحصیل شامل پولیس شود و از همین طریق به کشورش خدمت کند.
ساجده با آن که خودش نظامی است و مانند یک نظامی به مخالفان مسلح دولت هُشدار میدهد که آنان را در میدان نبرد شکست خواهد داد، اما به عنوان یک زن و یک مادر از مخالفان مسلح دولت میخواهد که سلاحشان را زمین بگذارند و جنگ را پایان دهند. او باور دارد که دخترش در فضای امن میتواند یک پولیس خوب شود تا در فضای جنگی. از همین رو میگوید جنگ باید پایان یابد و کودکان کشور به فضای آرام بزرگ شوند و صادقانه به کشور خدمت کنند.
خانم ساجده از حمایت همیشهگی شوهرش سخن میگوید و میافزاید که شوهرش در بخش کاری به او مشوره میدهد.
تلاشهای این زوج پولیس این جا پایان نمییابد، آنان در کنار وظیفه، پس از وقت در رشتۀ حقوق و سیاست نیز درس میخوانند. آنان آرزو دارند که روزی در سِمتهای بُلند نظامی وظیفه اجرا کنند.
وحید وصال میگوید که او ده سال را در نظام سپری کرده و همۀ مشکلات و چالشهای نظامی را تجربه کرده است. به باور او، بخشهای نظامی کشور بیشتر به زوجهای نظامی ضرورت دارند تا نظام کشور به ترقی دست یابد. او از شهروندان میخواهد که دختران و زنانشان را اجازه بدهند که وارد نظام شوند تا پایههای نظام و صف نیروهای امنیتی بیشتر و خوبتر تقویت شود.
مسوولان نظامی نیز از کارکرد این زوج جوان در صفوف پولیس توصیف میکنند. مسعود ندیم، سخنگوی پولیس جوزجان میگوید که ادارۀ پولیس جوزجان از کارهای ساجده وصال و وحید وصال به عنوان افسران کارکن، راضی است. او اضافه میکند که در واحد قطعۀ خاص پولیس در ولایت جوزجان تنها سه زن حضور دارند که یکی از آنان ساجده وصال است.
مسوولان امنیتی جوزجان همچنان از افزایش علاقهمندی زنان در صفوف پولیس خبر میدهند، اما جزییات ارایه نمیکنند.