
ادامۀ رویاهای دختران، رویمیز تنیس در جوزجان
تنیس رویمیز که به آن «پینگپانگ» نیز میگویند، به یکی از محبوبترین ورزشها در میان دختران شبرغان تبدیل شده است.
تا جاییکه بیشترین بازیکنان تیم ملی جوانان و نوجوانان فدراسیون تنیس رویمیز بانوان کشور را دختران جوزجان تشکیل میدهد.
مشعل هاشمی مسوول فدراسیون پینکپانگ ولایت جوزجان در گفتوگو با خبرگزاری نشانه در ارتباط به تیم تنیس رویمیز بانوان میگوید: « فدراسیون تنیس رویمیز ولایت جوزجان در حال طی نمودن سیر صعودی خود است و در حدود 33 تن از بانوان در ردۀ سنی بزرگسالان و همچنین جوانان و نوجوانان فعالیت و ورزش مینمایند.»
آقای هاشمی که خود مربی بینالمللی تنیس رویمیز است، دربارۀ فدراسیون تنیس رویمیز جوزجان میافزاید: « خوشبختانه در میان 50 ملی پوش تیم تنیس رویمیز افغانستان، ۲۲ تن آنها از ولایت جوزجان میباشند که این فدراسیون به ویژه بخش بانوان، در ردههای سنی مختلف ، قهرمانی و نایب قهرمانی دارند.»
هاشمی در ادامه میگوید: « در نخست وقتی ما فدراسیون را ایجاد نمودیم، یک تعداد از خانوادهها به دختران خود اجازۀ ورزش را نمیدادند، اما روی هم رفته وقتی دیدند که دختران، دستآوردهای خوبی را در بخش تنیس رویمیز دارند، خانوادهها خود علاقهمند به این شدند که دخترانشان بازیکن فدراسیون تنیس رویمیز شوند، تا جاییکه حتا مادران و پدران، دخترانشان را تشویق به ورزش نمودند.»
تاریخچۀ تنیس رویمیز در ولایت جوزجان به زمان حضور روسها در این شهر برمیگردد. در آن زمان بود که مردم با این ورزش در شهر شبرغان آشنا شدند. اما ایجاد فدراسیون رسمی آن مصادف با سال 1389 بود که سه سال بعد، دختران نیز در تشکیل کمیتۀ بانوان، به این روزش روی آوردند.
بصیره که از مدت هفتسال به اینسو میشود، بازیکن فدراسیون تنیس رویمیز ولایت جوزجان است و عضو تیم ملی نیز میباشد، در پیوند به رویاها و چالشهای دختران ورزشکار به خبرگزاری نشانه میگوید: « من هم مثل تمام دختران از کودکی آرزوی ورزش را داشتم و خوشبختانه هفتسال است که پیهم اینجا تمرین تنیس رویمیز میکنم.»
بصیره تا اکنون به خاطر مسابقات به ولایات کابل، هرات و مزار سفر کرده است. او میگوید:« در روزهای نخست ما با چالشها و مشکلات زیادی در منطقۀ خود مواجه بودیم و در کل جامعه نمیخواست که دختران نیز ورزش کنند، اما رویهم رفته با مشکلات مقابله نمودیم و حالا دیگر هیچ حرف و حدیث زنندۀ دیگران، نمیتواند سد راه ما قرار بگیرد.»
گپ بصیره به خانوادهها این است که بگذارند دخترانشان مثل یک ورزشکار و قهرمان بدرخشند. او میگوید، ورزش تنیس رویمیز مناسبترین ورزش برای دختران به شمار میرود.
نرگس فایض عضو تیم ملی کشور در ردۀ جوانان است. او بعد از انجام تمرینات حاضر به گفتوگو با خبرگزاری نشانه شد و در مورد رویاهای خود چنین گفت:« زمانی که در تلویزیون میدیدم مردها تنیس رویمیز بازی میکنند، من هم علاقهمند این ورزش شدم. رویای من هم این بود که روزی بازیکن این فدراسیون شوم که خوشبختانه به رویای خود رسیدم.»
خانوادۀ بانو فایض در گذشته سابقۀ فعالیتهای ورزشی را نداشته اند، اما آنها ممانعتی در مورد دخترشان که علاقهمند به ورزش تنیس رویمیز شده است، نشان ندادند. بانو فایض میگوید، خانوادهاش بیشتر مشوق او برای تحقق رویاهایش شدند و در این راه از او حمایت کردند.
نرگس در ارتباط به چالشهای امنیتی میگوید:« تا اکنون به هیچ چالش و مشکل امنیتی برنخوردهام، آرزو و رویاهای زیادی برای طی نمودن پلههای موفقیت در مورد تنیس رویمیز دارم.»
بانو فایض در پایان از مردم و خانوادۀ خود به خاطر تشویق و حمایتشان سپاسگزاری نموده گفت:
« بگذارید که دختران نیز به آرزوهای خود برسند.»
فدراسیون تنیس رویمیز جوزجان خالی از مشکلات نیست، به ویژه کمبود امکانات در این فدراسیون محسوس است. به طور مثال فعلا تنها یک سالن ورزشی تنیس رویمیز با چهار میز تنیس وجود دارد. همچنان نبود لوازم ضروری تنیس در بازار شبرغان نیز یکی از مشکلات دیگر فرا راه بازیکنان تنیس رویمیز میباشد.