این روزها شمال کشور دست خوش تحول‌های جدی امنیتی است. بدون شک جوزجان نیز به گونۀ بی‌پیشینه‌یی از این تحول‌ها آسیب دیده است. سقوط شماری از ولسوالی‌های جوزجان به دست جنگ‌جویان گروه طالبان وضعیت امنیتی این ولایت را نگران‌کننده ساخته، اما در میان جنگ، دود و باروت هنوز هم باشنده‌گان جوزجان گام‌های امیدبخشی بر می‌دارند. این گام‌ها در راستای آموزش‌وپرورش است.

مدیر لیسۀ مختلط «مولانا اذنب شبرغانی» با شماری از شاگردانش به‌تازه‌گی کار اعمار هفت صنف درسی را در این لیسه به پایان رسانده‌اند. آنان با استفاده از رخصتی‌های ناشی از کرونا به گونۀ رضاکارانه به اعمار این صنف‌های درسی اقدام کرده‌اند. لیسۀ مختلط مولانا اذنب شبرغانی در ناحیۀ سوم شهر شبرغان، مرکز ولایت جوزجان موقعیت دارد.

صدرالدین بشردوست، مدیر این لیسه و شاگردانش با همکاری همدیگر در جریان یک ماه گذشته هفت صنف درسی اعمار کرده‌اند. شماری از دانش‌آموزان این مکتب نیز در اعمار این صنف‌های درسی نقش دارند. مدیر این مکتب می‌گوید که حدود صد تن از شاگردانش برای اعمار این صنف‌ها خشت کمک کرده‌اند. صدرالدین بشردوست، مدیر این لیسه در روزهای داغ تابستانی با دست‌های خودش دیوار این صنف‌ها را تا سقف رسانده است. در این لیسه حدود بیش از سه هزار دانش‌آموز در سه زمان درسی مصروف آموزش هستند. از این میان، در حدود ۶۰۰ تن آنان را دانش‌آموزان دختر شکل می‌دهند. شورای مکتب و شورای روستا نیز در بخش ساخت این مکتب آقای بشردوست را یاری رسانده‌اند.

صدرالدین بشردوست، مدیر این لیسه و شاگردانش با همکاری همدیگر در جریان یک ماه گذشته هفت صنف درسی اعمار کرده‌اند

صدرالدین بشردوست، مدیر لیسۀ مختلط مولانا اذنب شبرغانی در صحبت با خبرگزاری نشانه می‌گوید که لیسۀ آنان با کمبود صنف‌های درسی روبه‌رو است. آقای بشردوست اضافه می‌کند که کار ساخت این صنف‌ها را با کمک‌ اهالی روستا، خانواده‌های شاگردان و افراد خیرخواه آغاز کرده است.

مدیر این لیسه توضیح می‌دهد که پیش از ساخت این صنف‌های درسی، شماری از شاگردان این لیسه در زیر خیمه‌ها درس می‌خواندند. به سخن مدیر این مکتب، هنوز همۀ مشکل‌های این لیسه برطرف ‌نشده، اما با اعمار هفت صنف درسی کمبود صنف‌های درسی در این مکتب کاهش یافته است. او می‌گوید که دختران تا دورۀ متوسطه در این لیسه درس می‌خوانند. آقای بشردوست آرزو دارد که دورۀ متوسطه دختران به دورۀ لیسۀ ارتقا کند.

این هفت صنف درسی به شکل نیمه‌پخته اعمار شده‌اند. آقای بشردوست دربارۀ کمک‌‌های مالی می‌گوید که به تعداد صد تن از دانش‌آموزان این لیسه خشت خام کمک کردند و او مقداری از پول شخصی خود را برای ساخت این صنف‌ها مصرف کرده است. مدیر این لیسه همچنان اشاره می‌کند که شخصی از کشور روسیه برای اعمار این صنف‌ها حدود چهار هزار خشت پخته و یک مقدار خشت خام کمک کرده است.

به باور صدرالدین بشردوست، اگر مردم دست‌به‌دست هم دهند، کارهای خوب و تأثیرگذاری در بخش‌ معارف انجام می‌شود. او توضیح می‌دهد که باشنده‌گان ولایت‌ها باید کارهای تأثیرگذار همدیگر را برای خود الگو قرار دهند. صدرالدین بشردوست با ابراز این مطلب بیان می‌کند که متأسفانه جنگ جریان دارد، اما نباید آموزش‌وپرورش را کنار بگذاریم. او باور دارد که روزی دانش و قلم بر تفنگ و باروت پیروز می‌شود. آقای بشردوست خاطرنشان می‌سازد که حتا یک پیرمرد هفتاد ساله، پدر یکی از دانش‌آموزان دختر، مبلغ ۷۰ افغانی را برای خرید خشت به آنان کمک کرده است. مدیر مکتب اقدام این مرد کهن‌سال را می‌ستاید و امیدی برای آیندۀ درخشان دانش‌آموزان دختر می‌داند.

جریان کار اعمار هفت صنف درسی لیسه «مولانا اذنب شبرغانی» در جوزجان

در همین‌ حال، مسوولان ریاست معارف در ولایت جوزجان از این اقدام صدرالدین بشردوست و شاگردانش استقبال می‌کنند و می‌گویند که در صورت نبود امکانات، کار رضاکارانه و خودجوش گروهی بهترین راه برای ساخت زیربناهای معارف در کشور است.

عبدالرحیم سالاری، رییس معارف جوزجان می‌گوید که در حال حاضر ۱۷۱ مکتب در این ولایت بدون ساختمان فعالیت می‌کنند. آقای سالاری توضیح می‌دهد که بودجۀ اختصاصی سالانۀ معارف برای ساخت این مکتب‌‌ها کفایت نمی‌کند. رییس ادارۀ معارف جوزجان کارهای رضاکارانه را بهترین روش برای فرهنگ‌سازی معارف میان مردم می‌داند. او امیدوار است که مدیران مکتب‌های دیگری نیز آستین بر بزنند و بخشی از کمبودهای مکتب‌ها را در حد توان برطرف سازند.

این در حالی است که با اعمار هفت صنف تازۀ درسی، شمار صنف‌های لیسۀ مولانا اذنب شبرغانی به ۲۵ صنف درسی رسیده است. در حال حاضر در سرتاسر جوزجان به تعداد ۴۰۷ باب مکتب دولتی و خصوصی وجود دارند. از این میان ۱۷۱ مکتب با مشکل کمبود صنف‌های درسی روبه‌رو هستند.