تکمیل کار سرک حلقوی بدخشان
مسؤولان محلی بدخشان میگویند، کار 555 کیلومتر سرک حلقوی که از ولسوالی اشکاشم این ولایت شروع و به ولسوالی شهر بزرگ ختم میشود تکمیل گردیده است.
کار ساخت این جاده، 18 میلیون دالر امریکایی هزینه برداشته که 80 درصد آن از سوی حکومت افغانستان پرداخت شده و در مدت ده سال، کار آن به پایۀ اکمال رسیده است.
سرک حلقوی بدخشان به درازای 555 کیلومتر و پهنای هفت متر ولسوالیهای؛ شهربزرگ، خواهان، شکی، نسی، مایمی، کوف، اشکاشم، شغنان و ولسوالی وردوج را به شهر فیض اباد مرکز ولایت بدخشان وصل میکند.
محمد ذکریای سودا، والی بدخشان میگوید که با تکمیل کار سرک حلقوی نیازمندیهای مردم از ناحیۀ نبود راه رفت و آمد بر طرف شده و ساکنان ولسوالیهای مرزی به سادهگی میتوانند مواد مورد نیازشان را از شهر فیض آباد مرکز این ولایت بهدست بیاورند. به گفتۀ وی بخش بزرگی از سرک حلقوی از میان درهها و کوهای بلند میگذرد و اکثراً در معرض تهدید خطر رویدادهای طبیعی قرار دارد. والی بدخشان میافزاید که حکومت برنامهیی را روی دست دارد تا از طریق حفظ و نگهداری سرک حلقوی از افزایش تخریبهای احتمالی جلو گیری کند.
با این حال میرزاقل پیمان، ولسوال ولسوالی شغنان میگوید، ساخت این سرک برای باشندهگان ولسوالیهای مرزی از یکسو فاصلۀ 9 روزه را به شش ساعت تا رسیدن به شهر فیض آباد مرکز بدخشان کاهش داده و از سوی دیگر زمینۀ دسترسی باشندهگان مناطق مرزی را به مواد اولیۀ مورد نیاز شان فراهم نموده است. وی میگوید: «ما در گذشتهها که سرک نداشتیم ، از راه ولسوالی اشکاشم و و لسوال وردوج در 9 روز به شهرفیض آباد میرسیدیم ، فعلا ما در شش ساعت در فیض آباد میرسیم که یک تاثیر اقتصادی به ما دارد.»
باشندگان مناطق مرزی بدخشان که محرومیتهای زیادی را طی سالهای متمادی در نبود راه مواصلاتی کشیده اند از تکمیل کار این سرک اظهار خوشحالی نموده میگویند که حالا میتوانند دشواریهای زندگی شان را ازطریق این سرک برطرف نمایند. غازی بیک یکتن از باشندهگان ولسوالی شغنان میگوید، تا یک سال پیش آنها تمام نیازمندیهای زندگی شان را ازطریق کشور تاجیکستان در بخشهای مختلف برطرف مینمودند اما حالا از این وابستگی نجات یافته اند.
باشندهگان ولسوالیهای مرزی بدخشان ناگزیر بودند که برای فراهمآوری مواد اولیه و همچنان تداوی بیماران شان به دلیل نبود راه رفت و آمد تا شهر فیض آباد مرکز این ولایت با گرفتن ویزای «روا دید» کشور تاجیکستان، مشکلهایشان را از طریق تاجیکستان برطرف کنند.
غازی بیک اما میگوید: «یک بخش بزرگی از دروازها و شغنان، صاحب خطوط مواصلاتی و سرک شدند که همین لحظه از کندز و تخار کامازهای باربری مستقیما به شغنان بار میبرند که از بستگیهای اقتصادی به تاجیکستان نجات یافتیم.»
با شندگان ولسوالیهای مرزی بدخشان که در گذشته مجبور بودند تا برای رفت و آمد به شهر فیض آباد مرکز این ولایت 15 روز پیاده روی کنند و یا با اخذ ویزای کشور تاجیکستان به ولسوالیهای شان رفت و آمد نمایند اما اکنون با تکمیل کار سرک حلقوی آنها میتوانند به ولسوالیهای همجوار و به مرکز این ولایت توسط وسایل ترانسپورتی رفت و آمد نموده، بیمارانشان را تداوی و مواد غذایی مورد نیازشان از بازارهای افغانستان بهدست بیاورند.