ااااا

خانه‌نشینی در فضای کرونایی؛ خبرنگاری که برای مصوونیت جامعه خود را قرنطینه کرد

محمدجان آریا

05 April 2020

گسترش ویروس کرونا به 23 ولایت کشور، شهروندان زیادی را به خانه‌نشینی وادار کرده است. هرچند شماری از شهروندان هنوزهم این ویروس واگیردار را جدی نگرفته‌اند، اما هستند کسانی که برای رعایت بهداشت فردی و جمعی، خانه‌نشینی را برگزیده‌اند.

مینه سلیمی، خبرنگار، نویسنده و کارمند تلویزیون ملی در ولایت بلخ است. خانم سلیمی ‌پس از ثبت نخستین واقعۀ مثبت ویروس کرونا در بلخ، خودش را در خانه قرنطینه کرده است. او در دفتر ولایتی تلویزیون ملی، مسوولیت ترجمۀ خبرهای فارسی را به زبان پشتو برعهده دارد. این کارمند رسانه‌یی می‌گوید، برای دوری از ابتلا به ویروس کرونا تلاش می‌ورزد تا حد ممکن کارهایش را از خانه پیش ببرد.

هرچند خانه‌نشینی برای کسانی که به کار و فعالیت در بیرون از خانه عادت کرده‌اند دشوار است، اما خانم سلیمی ‌که فعال مدنی و کارمند یک رسانه است، باور دارد که مصوونیت فردی باید جدی گرفته شود. این کارمند رسانه‌یی می‌گوید: «نمی‌شود با طبیعت سر دشمنی را گرفت؛ بلکه باید متوجه خود و جامعه باشیم.»

مینه سلیمی ‌از دانشکدۀ اقتصاد دانشگاه بلخ فارغ شده و خبرنگاری را در یکی از دانشگاه‌های خصوصی فرا گرفته است. این بانوی جوان که از هشت سال به این‌سو کارمند تلویزیون است، می‌گوید: «من خواستم هم مواظب خود باشم و هم مواظب خانواده و اطرافیانم و از همین‌رو، خود را قرنطینه کردم.» خانم سلیمی ‌که مدت هفت روز را در خانه سپری کرده است، گفت: «تا زمانی که وضعیت ناشی از شیوع ویروس کرونا ادامه داشته باشد، دوست دارم در خانه بمانم.»

کتاب‌خوانی، نواختن گیتار، ورزش و آشپزی از سرگرمی‌های خانم سلیمی ‌در روزهای قرنطینه است. خانم سلیمی ‌می‌گوید با پختن «هوسانه‌های» محلی و به صدا آوردن تارهای گیتار روزهایش خوب‌تر سپری می‌شود.

خانوادۀ او نیز ویروس کرونا را جدی گرفته‌اند. این خانواده تنها یک نفر را برای خرید و کارهای بیرونی موظف کرده است. مینه سلیمی گفت: «به خاطر این‌که همۀ ما مصوون بمانیم، تنها یک نفر در صورت نیاز برای خرید مواد اولیه و مورد نیاز به بازار می‌رود و نکات بهداشتی را به خوبی رعایت می‌کند.»

خانه‌نشینی اما فعالیت‌های رسانه‌یی این خانم قرنطینه شده را هنوز متوقف نکرده است. او که قبلاً مستقیم و یا غیرمستقیم با مردم در تماس بود، هنوزهم با شماری از باشنده‌گان بلخ از طریق تلفون تماس برقرار می‌کند. مینه سلیمی ‌می‌گوید: «می‌خواهم صحت‌مند باشم تا در آینده بتوانم برای مردم بهتر و بیش‌تر اطلاع رسانی کنم.»

به طنین آوردن تارهای گیتار فضای خانه را برایش رنگین‌تر می‌سازد. خانم سلیمی ‌از مزایای نواختن گیتار در این روزهای قرنطینه گفت: «در یک هفتۀ گذشته که ریتم‌های گیتار را تمرین می‌کردم، خواهر کوچکم نیز علاقه‌مند آموزش گیتار شد و حالا می‌خواهد که پس از پایان روزهای کرونایی گیتار نواز باشد.»

با این همه، تنها نشستن در خانه و سرگرم نگه‌داشتن خود و اعضای خانواده، تنها برنامۀ مینه سلیمی ‌نیست. او می‌گوید که رعایت و توصیۀ نکات بهداشتی برای اعضای خانواده از مسوولیت‌های دیگری او برای جدی گرفتن ویروس کرونا است. این باشندۀ بلخ می‌گوید، همه‌روزه دروازه‌های خانه، پول‌های کاغذی و وسایلی که از بیرون وارد خانه می‌شوند را ضدعفونی می‌کند تا از ابتلا به ویروس واگیردار کرونا در امان باشد.

مینه سلیمی‌ یکی از زنان کشور است که در یک جامعۀ به شدت سنتی و محافظه‌کار در ولایت بلخ خودش را قرنطینه کرده است. جامعۀ که در مواردی باورهای نادرست و خرافات موجود جایگزین باورهای عقلی و علمی می‌شود.

هرچند شمار افراد مبتلا به ویروس کرونا همه‌روزه درحال افزایش است، اما تنها عدۀ اندکی از مردم این معضل جهانی را جدی گرفته‌اند. در بیش‌تر روستاها با آن‌که مردم از خطر ابتلا به این ویروس آگاهی لازم را دارند، اما هنوزهم از برگزاری محافل شادی، سوگواری، ختم و خیرات دست‌بردار نیستند. شماری از باشنده‌گان روستاها به این باورند که خداباوران از شر این بیماری در امان خواهند بود.

مینه سلیمی اما ‌به عنوان یک بانوی جوان و آگاه از مسایل بهداشتی می‌گوید: «درست است که خداوند با ما است، اما به عنوان یک انسان مسوولیت داریم تا بیندیشیم که چه کارهایی به نفع و یا به ضرر ما و جامعه ما است.» خانم سلیمی افزود که بر اساس اصول دینی حفاظت از جان فرض است.

با این وضع، قرنطینۀ آگاهانه فرصتی را برای آدم‌ها فراهم می‌کند که در بارۀ بسیاری از مواردی که قبلاً فکر نکرده‌اند،‌ بیندیشند. تا کنون 300 نفر در سراسر کشور به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند. داکتران و روحانیون نیز به این باورند که این معضل جهانی هیچ کسی را مستثنا قرار نمی‌دهد؛ هر آن کسی که موارد بهداشتی را رعایت نکند، به این ویروس خطرناک دچار خواهد شد.

ویروس کرونا اما در کنار همۀ مشکلاتی که به میان آورده است، آدم‌ها را به یک نقطه مشترک نزدیک ساخته است. آرزوی مردم این روزها برگشت روزهای عادی است. مینه سلیمی‌ می‌گوید: «ویروس کرونا نشان داد که بیش از این که ما به دین، قوم و زبان تعلق داشته باشیم، به انسانیت تعلق داریم و به آرزوی روزی هستم که انسان‌ها بدون رنگ و زبان یک‌دیگر را دوست داشته باشند.» او از شهروندان کشور می‌خواهد که برای نجات خود و دیگران بهداشت فردی را رعایت کنند.