خانم جوانی در یکی از ولایت‌های دوردست کشور برای یاری رساندن به کشاورزان زن در سرپل آستین بر زده است. نامش فرزانه یوسفی است و مدت هشت سال می‌‌شود که در ریاست زراعت ولایت سرپل ایفای وظیفه می‌کند. هرچند در ولایت‌های شمال کشاورزی کار مردانه شمرده می‌شود، اما زنان کشاورز سرپل خانم یوسفی را به عنوان یک زن پر تلاش و رهنمای خوب در بخش کشاورزی می‌شناسند.

فرزانه یوسفی دانش‌آموختۀ دانشکدۀ زراعت است و تحصیلاتش را در دانشگاه بلخ به پایان رسانده است. خانم یوسفی در بخش پرورش باغچه‌های خانه‌گی با ریاست زراعت ولایت سرپل همکاری می‌کند. محمد سلیم رنجبر، رییس ادارۀ زراعت، آبیاری و مال‌داری ولایت سرپل در صحبت با خبرگزاری نشانه او را یک زن فعال و پرتلاش در بخش کشاورزی عنوان می‌کند. آقای رنجبر می‌گوید که خانم یوسفی از طریق ریاست زراعت ولایت سرپل به زنان کشاورز روش‌های باغ‌داری را آموزش می‌دهد.

فرزانه یوسفی در صحبت با خبرگزاری نشانه می‌گوید: «من ضمن این‎‌ که برای زنان چگونه‌گی روش ایجاد باغچه‌های خانه‌گی و طریقۀ کِشت سبزی‌جات را  آموزش می‌دهم، به آنان تخم اصلاح شدۀ سبزی‌جات نیز توزیع می‌کنم.» خانم یوسفی می‌افزاید که تنها در یک ‌سال گذشته شانزده باغچۀ خانه‌گی را در مرکز ولایت سرپل ایجاد کرده است. مدیریت و پرورش سبزی‌جات در این باغچه‌ها به دوش زنان کشاورز است. شماری از زنانی که مدیریت این باغچه‌ها را بر دوش دارند، از کارشان راضی به نظر می‌رسند. زیرا باغچه داری به گفتۀ آنان وضعیت اقتصادی خانواده‌های‌شان را بهبود بخشیده است. آنان می‌گویند که فرزانه یوسفی صفت استاد کشاورزی را برای آنان دارد و با راهنمایی او، توانسته‌اند که باغچۀهای‌شان را بهتر از مردان مدیریت کنند.

رقیبه بارکزی، یکی از کشاورزان زن در مرکز ولایت سرپل است. او از سه سال به این سو یک قطعۀ زمین 250 متری خود را باغچه خانه‌گی ساخته است. خانم بارکزی می‌گوید: «من و زنان دیگر با همکاری و آموزش‌های فرزانه یوسفی توانستیم که باغچه خانه‌گی بسازیم و سبزیجات را به شکل معیاری آن کِشت کنیم.» او بانوی کشاورز می‌افزاید«با وجودی که زمین داشتم اما نمی‌دانستم چگونه استفاده کنم و پیش از این‌که باغچه خانه‌گی بسازم. مصروف دست‌فروشی بودم.»

با این حال، خانم یوسفی می‌گوید که حدود هشت‌صد کشاورز زن را در شانزده گروه از طریق «پروژۀ ملی باغ‌داری» آموزش داده است. به گفتۀ او، بزرگ‌ترین چالش فرا راه کشاورزان زن در سرپل، بازاریابی برای فرآورده‌های باغی آنان است؛ چالشی که همۀ کشاورزان کشور با آن مواجه هستند. همه ساله کشاورزان کشور به خاطر نبود بازار داخلی و خارجی دچار مشکلات اقتصادی می‌شوند و مقداری از محصولات‌شان فاسد می‌شود.

بانو یوسفی اضافه می‌کند که در گام نخست تلاش زنان کشاورز در ولایت سرپل این است که تقاضای بازار داخلی مصرف سبزی‌جات این ولایت سرپل را برآورده کنند. به باور فرزانه یوسفی ایجاد سردخانه‌ها و مراکز معیاری در بخش بسته‌بندی سبزیجات می‌تواند تأثیر فوق‌العاده مثبت روی اقتصاد کشاورزان زن و خانواده‌ها بگذارد.

این در حالی ا‌ست که وزارت زراعت، آبیاری و مال‌داری حدود یک ماه پیش 770 پروژۀ کشاورزی را به منظور همکاری با کشاورزان در وضعیت بحران کرونا در ولایت سرپل آغاز کرد. این پروژه‌ها به ارزش 370 میلیون افغانی در این ولایت تطبیق می‌شوند. ساخت سردخانه‌ها برای نگه‌داری محصولات کشاورزان جزو از پروژه‌ها است.

فرزانه یوسفی می‌گوید که ساخت سردخانه‌ها باعث می‌شود که زنان زیادی در ولایت سرپل به کشاورزی رو بیاورند. به گفتۀ او،‌ زمینۀ کشاورزی در ولایت سرپل برای زنان مساعدتر از هر ولایت دیگر است. زیرا او می‌گوید که اکنون زنان بیش‌تری در این ولایت مصروف کارهای کشاورزی هستند و رفته‌رفته کار زنان در این بخش عادی می‌شود. مردان نیز مانع کشاورزی زنان در باغچه‌های کوچک نمی‌شوند.

بسیاری‌ها به این باورند که کشاورزی کار شاقه و سختی است که ضرورت به زور کمر و بازوی مردانه دارد. اما بانو یوسفی می‌گوید که از آغاز پیدایش زمین کشاورزی کار زنان بود و حالا هم در ولایت سرپل زنان بدون هیچ‌گونه ضَعف در کنار مردان و مانند مردان مصروف کار روی زمین، کِشت و پرورش سبزی‌جات و دیگر محصولات زراعتی هستند.

بانو یوسفی خاطرنشان می‌سازد که زنان در باغچه‌های خانه‌گی بیش‌تر سبزی‌جات مانند رومی و بادرنگ را در فصل‌های مختلف کِشت و پرورش می‌دهند و او همواره کشاورزنان زن را در این ولایت راهنمایی می‌کند. همکاری با زنان کشاورز جزو وظیفۀ خانم یوسفی است. مسوولان ریاست زراعت ولایت سرپل می‌گویند که در کنار خانم یوسفی زنان دیگری نیز در مربوطات این ریاست کار می‌کنند. محمد سلیم رنجبر، رییس ادارۀ زراعت، آبیاری و مال‌داری ولایت سرپل به خبرگزاری نشانه می‌گوید که در مربوطات این ریاست هشت خانم در بخش ترویج و مال‌داری و نه خانم دیگر در بخش پروژۀ ملی باغ‌داری در مرکز و ولسوالی‌های سرپل به گونۀ رسمی مصروف کار و فعالیت هستند.

روی هم رفته هنوز هم زنان در ولایت سرپل با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. بر اساس گزارش تازۀ ریاست امور زنان ولایت سرپل از ازدواج‌های اجباری و زیر سن تا موانع کاری، از چالش‌هایی اند که فرا راه زنان در این ولایت است. حاکمیت مخالفان مسلح دولت، موقعیت جغرافیایی پر خم‌وپیچ، راه‌های دشوار گذر و نبود آگاهی کافی دربارۀ حقوق زنان از دلایلی شمرده می‌شوند که زنان در این ولایت نتوانند بیش‌تر به کارهای اقتصادی بپردازند.