شماری از خانواده‌های قربانیان و نجات یافته‌گان رویداد مرزی اخیر میان افغانستان و ایران می‌گویند که حکومت افغانستان مسوول درجه یک تأمین عدالت در پیوند به این رویداد است. گروهی از نجات یافته‌گان و خانواده‌های قربانیان این رویداد امروز (پنج‌شنبه، هشتم جوزا) در دیدار با والی هرات خواستار پرداخت غرامت از سوی کشور ایران شدند.

حدود یک ماه پیش نزدیک به پنجاه کارجوی افغانستان هنگام عبور از منطقۀ مرزی «دهانۀ ذوالفقار» در ولسوالی گلران هرات از سوی مرزبانان ایرانی بازداشت و پس از شکنجه به رودخانۀ «هریرود» پرتاب شدند. بر اثر این رویداد تاکنون مرگ دوازده تن آنان تأیید شده و پانزده نفر دیگر ناپدید هستند.

محمد داوود، باشندۀ منطقۀ مسلخ هرات که با سه تن از دوستانش از این رویداد جان سالم برده است می‌گوید که هر شب کابوس آن رویداد در خواب‌ او تکرار می‌شود. او ضمن تأکید بر تأمین عدالت برای قربانیان این رویداد، خواهان پرداخت غرامت از سوی کشور ایران است. همزمان با او، مولوی محمد جان میرزایی، باشندۀ ولسوالی «کشک رباط‌سنگی» هرات که فرزند جوانش را در رویداد مرزی ولسوالی گلران از دست داده است، می‌گوید که عاملان شکنجه و قتل فرزندش باید به جزای اعمال‌شان برسند. او می‌افزاید اگرچه حکومت تاکنون اقدام مناسبی نسبت به این رویداد داشته است اما هیچ چیزی جز تأمین عدالت، خانواده‌های قربانیان را راضی نخواهد کرد.

این در حالی است که بخشی از کمک‌های دولت امروز توسط والی هرات در اختیار این خانواده‌ها قرار گرفته است. وحید قتالی، والی هرات می‌گوید که این کمک‌ها شامل توزیع یک نمره زمین رهایشی به خانواده‌های قربانیان، کمک نقدی به خانواده‌های قربانیان و نجات یافته‌گان، استخدام نجات‌ یافته‌گان و اعضای خانواده‌های شان در دفاتر دولتی و کمک‌های غذایی به این افراد است. آقای قتالی ضمن استقبال از پیشرفت در تحقیقات دو کشور پیرامون این رویداد می‌افزاید که دولت برای تأمین احتیاج‌های مالی این خانواده‌ها تلاش خواهد کرد.

دو روز پیش هیأت ویژۀ وزارت خارجۀ ایران برای گفت‌وگو و بررسی رویداد شکنجه و به رودخانه انداختن کارجویان افغانستان از سوی مرزبانان این کشور، وارد افغانستان شده است. این هیأت از همکاری ایران برای بررسی همه‌جانبۀ این رویداد در روزهای آتی خبر داده است. از سویی‌هم کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می‌گوید که بر اساس بررسی‌های انجام یافته، 12 کودک نیز شامل این گروه کارجویان افغانستان بوده‌اند که به قصد کار می‌خواستند از طریق قاچاق به ایران بروند.