هرازت

کارزار بانوان هراتی: صلح را به قیمت از دست دادن آزادی زنان نمی‌پذیریم

عاطفه غفوری

22 May 2020

گروهی از زنان و دختران فعال در هرات با راه‌اندازی یک کارزار در صفحات مجازی نگرانی‌شان را نسبت به روند مذاکرات صلح و احتمال بازگشت محدودیت‌های طالبانی ابراز می‌کنند. این کارزار انترنیتی با هشتگ «نه به تکرار تاریخ سیاه» از نیمه‌های شب گذشته (چهارشنبه، 31 ثور) در شبکه‌های مجازی آغاز و از سوی کاربران مجازی دست‌به‌دست می‌شود.

عزیزه خیراندیش یکی از هماهنگ‌کننده‌گان این کارزار در صحبت با خبرگزاری نشانه می‌گوید که هدف از این حرکت، جلوگیری از قربانی شدن دست‌آوردهای ویژۀ زنان در دو دهۀ پسین در کشور است.‌ خانم خیراندیش می‌افزاید که زنان و دخترانی که به این کارزار پیوسته‌اند، خاطرات‌شان را از حالت خفقان و محدودیت‌های وضع شده بر زنان در دوران حکومت طالبان، روایت می‌کنند تا فراموش مردم نشود که این گروه چه پیشینه‌یی دارد.

هماهنگ‌کنندۀ این کارزار خاطرنشان می‌سازد که هم اکنون صدها شهروند کشور از نکات مختلف افغانستان به این کارزار پیوسته‌اند. خانم خیراندیش با ابراز نگرانی می‌گوید که مذاکرات صلح و موضع ضعیف دولت در تشکیل هیأت مذاکره‌کننده، نشان می‌دهد که نگرانی‌ها نسبت به بازگشت محدودیت‌های طالبانی به قوت خود باقی است.

همزمان با این، هُدا رها، دختر جوانی که این کارزار را مدیریت می‌کند، می‌گوید که ترکیب هیأت مذاکره‌کننده حکومت نشان می‌دهد که این هیأت از دست‌آوردهای زنان دفاع کرده نمی‌توانند. او اضافه می‌کند که متن موافقت‌نامۀ صلح ایالات متحدۀ امریکا با گروه طالبان و نیز اظهارنظرهای رهبران طالبان، بیان‌گر این است که آنان همچنان خیال بازگشت امارت اسلامی را در سر دارند.

خانم هُدا خاطرنشان می‌سازد که زنان کشور با پیوستن به این کارزار می‌خواهند ثابت کنند که به گذشته بر نخواهند گشت و در برابر اِعمال محدودیت‌ها بر فعالیت‌های زنان، ایستاده‌گی خواهند کرد.

با این حال، قرار است روایت‌های زنان از دوران طالبان پس از جمع‌آوری در قالب یک کتاب چاپ و توزیع شود. کارزار جدید دختران و زنان در هرات نشان می‌دهد که این گروه همزمان با خوش‌بینی نسبی به برقراری صلح در کشور، بیم از دست دادن آزادی‌های دو دهۀ پسین را نیز حس می‌کند. از همین رو، آنان با این کارزار می‌خواهند به حکومت و طرف‌های مذاکره‌کننده یادآور شوند که حاضر به پذیرش صلح به قیمت از دست رفتن آزادی‌های فردی و اجتماعی‌شان نیستند.