نویسنده: دانیال ادواردز (گل دات کام)

برگردان: نشانه

ستارۀ بارسلونا هم‌چنان به فتح افتخارات در زمین فوتبال ادامه می‌دهد، کیفیت رقبایش نشان می‌دهد که او در زمین فوتبال در چه جایگاهی قرار دارد.

به دست آوردن ششمین توپ طلا نشان می‌دهد که مسی پر افتخارترین بازیکن تاریخ فوتبال است، او در چهار روز اخیر توانست دو پیروزی درخشان در مستطیل سبز در برابر دوتیم خوب فعلی جهان به دست آورد.

این دو پیروزی حماسی مسی در برابر بورسیادورتموند و اتلتیکو مادرید نشان می‌دهد که این بازیکن هنوز از چه توانایی‌هایی برخوردار است.

در میان هیاهویی که گویا آیا نابغۀ ارژانتینی مستحق ششمین توپ طلا بود یا نه باید گفته شود که اگر توپ طلا بر اساس نبوغ فردی در فوتبال داده شود باید مسی بیش از شش توپ طلا را در کارنامه‌اش تا اکنون داشته باشد.

ایور بنیگا دوست دوران کودکی لویونل مسی که با او در روساریو بزرگ شده اند از نبوغ مسی در دروان کودکی‌اش سخن می گوید، بنیگا آن زمان در تیم الیاناز بازی می‌کرده است و مسی در تیم گراندولی، او از دربی این دو تیم در آن زمان یاد می‌کند. او در مصاحبه‌ای در سال 2007 با اولی می‌گوید، او زمانی که در بوکاجونیور بازی می‌کرد، مسی در بارسلونا به فتح افتخاراتش آغاز کرده بود.

“من با او در بازی‌های گوناگونی رو به رو شده‌ام، و خوشحالم که او به زودی آنجا را ترک کرد، چرا که او همه ما را نابود می‌کرد، شما می‌توانستید از همان آغاز شاهد نبوغ او باشید.”

آن نابغۀ کوچک حالا در حال اثبات توانایی‌هایش در زمین فوتبال است و ثابت کرده است که هرچیزی در این زمین ممکن است.

نوابغ قبلی فوتبال تنها در یک فصل یا دو فصل از دوران بازی‌شان توانستند تحسین جهان را به دست آورند، به طور مثال رونالدو در سال های 1996-97 درخشید، زیدان در سال 1998، دیگومرادوانا ناپولی و ارژانتین را در اواخر دهۀ هشتاد رهبری می‌کرد.

اما مسی بدون هیچ‌گونه نزولی در کیفیت فوتبالی‌اش بیش از یک دهه است که در صدر فوتبال جهان قرار دارد. به ثمر رساندن 40 تا50 گل در یک فصل حالا به امری عادی برای او مبدل شده است، هم‌چنان ضربات آزاد درخشانش، و پاس‌های غیر ممکن گل‌اش نیز نقطۀ تمایز او و بقیه است. هیچ بازیکنی در جهان نمی‌تواند با مسی آنگاهی که پا به توپ است برابری کند.

این حقیقت دربارۀ نزدیک‌ترین رقیب او رونالدو اما صدق نمی‌کند.

رونالدو، خودخواه، مغرور در عین زمان به شدت در زمین فوتبال بازیکنی موثر است، پدیدۀ پرتگالی به گونۀ سیستماتیک در چهار سال گذشته فاصلۀ خودش و مسی را یکی پی دیگر از میان برداشت، اما باید گفته شود که رونالدو در این سال‌ها از حمایت یک ماشین لابی سازمان یافته و بی‌سابقه در تاریخ فوتبال که توسط ریال مادرید رهبری می‌شد، حمایت می‌شد. رونالدو این پیروزی‌هایش را مدیون دست آوردهای لیگ قهرمانان اروپا بود، رقابت‌هایی که به گونۀ بی‌معنا و مبالغه آمیزی بر جوایز و توانایی‌های فردی سایه سنگین انداخته بودند.

شاید منطقی‌ترین حرف این باشد که رونالدو تنها بازیکنی در فوتبال معاصر بود که تلاش کرد به هژمونی مسی در زمین فوتبال پایان بخشد. اما در سن 34 سالگی ستارۀ استعداد رونالدو در حال کم نور شدن است. او نتوانست در تورین به آن اوج‌هایی برسد که در ریال مادرید رسیده بود. او با ریال مادرید در طول 5 سال چهار بار لیگ قهرمانان را فتح کرد.

بازیکنانی هستند که می‌توان آن‌ها را آیندۀ فوتبال در نظر گرفت، مانند کلیان امباپه، ستارۀ پاریسن ژرمن که هفته‌ای در حال درخشش است و هفته دیگر کمتر می‌درخشد، این حقایق نشان می‌دهند که جایگاه مسی به عنوان بهترین بازیکن فوتبال نه تنها در نسل خودش که در میان تمام نسل‌ها تثبیت شده است.

توپ طلای امسال بر فاجعه‌ای که 12 ماه قبل از طریق برگزار کننده گان این جایزه اتفاق افتاده بود نقطۀ پایان گذاشت، چه کسی باور می‌کرد که مسی در سال گذشته در جایگاه پنجم فوتبال جهان قرار داشته باشد..

هرچند درخشش مودریچ در ریال مادرید و جام جهانی باعث شد که از لحاظ فردی بر سلطۀ جوایز مسی و رونالدو پایان داده شود.

این در حالی بود که در همان سال مسی 51 گل در 50 بازی فوتبال در کارنامه داشت و قهرمانی یک لیگ را نیز به دست آورده بود و این نشان می‌داد که چه فاصله‌ای میان او و رقبای فوتبالی او وجود دارد.

شاید ویرژیل وندایک ستارۀ لیورپول احساس خوبی برای از دست دادن توپ طلا نداشته باشد، اما هیچ کس نمی‌تواند این پیروزی مسی را زیر سوال ببرد، جایزه‌یی که مسی را پیشتر از رقیب او رونالدو در جایگاهی که درخور او بود قرار داد.

نابغۀ این بازی زیبا از همان آغاز رقبای فوتبالی‌اش را در روزاریو آن‌گاهی که برای گراندولی بازی می‌کرد پشت سر گذاشته بود، به جای این سوال که آیا او مستحق این جایزه هست یا نه، باید از این‌که چرا او هر سال این جایزه را نبرده است تعجب کنیم.