سید منیر محبوبی

محبوبی؛ میراث‌دار مقاومت و پایداری علیه طالبان در تخار

سیدمنیر محبوبی، یکی از فرماند‌هان نیروهای مقاومت مردمی در ولایت تخار است. او محوری را برای مقاومت علیه طالبان شکل داده است. این فرمانده محلی با بسیج مردم تلاش دارد سهمی در شکل‌دهی مقاومت بزرگ علیه طالبان در شمال‌شرق داشته باشد. سیدمنیر محبوبی پسر سید مقتدر محبوبی، ولسوال اشکمش ولایت تخار است. پدرش در میدان جنگ با طالبان در روزهای گذشته جان باخته است.

پس از افزایش سقوط ولسوالی‌ها در شمال و شمال‌شرق به دست طالبان، ده‌ها فرمانده جهادی پیشین که تجربۀ جنگ با طالبان را دارند، سلاح برداشته و در کنار نیروهای امنیتی علیه طالبان بسیج شده‌اند. این فرماندهان برای مهار تحرکات نظامی طالبان و پس‌گیری جغرافیای از دست‌رفته در ولایت‌های شمال و شمال‌شرق در صدد ایجاد یک نیروی مستحکم، منظم و با اراده برای مقاومت علیه طالبان هستند.

در ولایت‌ شمال‌شرقی تخار، فرمانده محبوبی گروهی از نیروهای مقاومت مردمی علیه طالبان را رهبری می‌کند. او می‌گوید که مردم طرف‌دار حاکمیت طالبان نیستند و حکم‌رانی طالبان بالای باشنده‌گان این مناطق قابل پذیرش نیست و به همین خاطر مردم سلاح برداشته‌اند تا علیه این گروه مبارزه کنند. آقای محبوبی می‌افزاید که نیروهای مقاومت مردمی تاکنون نقش کلیدی در تأمین امنیت مرکز تخار داشته‌اند و ده‌ها حملۀ طالبان را دفع کرده‌اند.

فرمانده محبوبی علاوه می‌کند، با این ‌که نیروهای مقاومت مردمی تازه شکل گرفته‌اند، اما از روحیۀ بلند مبارزاتی علیه طالبان برخوردارند و مورد حمایت مردم نیز قرار گرفته‌اند. فرمانده محبوبی علاوه می‌کند که او و افرادش مانند سایر فرماندهان مقاومت مردمی علیه طالبان به این باورند که پذیرش حاکمیت جبری طالبان برای مردم دشوار است و نیروهای مقاومت مردمی باید این خواست مردم را عملی کنند.

این فرمانده مقاومت مرمی توضیح می‌دهد که خودش و همرزمانش با تعهد کامل برای جلوگیری از حاکم شدن طالبان بر ولایت‌های شمال می‌رزمند و اکنون در صدد انسجام، مسلح‌سازی، مدیریت، سوق و ادارۀ منظم و موثر نیروهای رزمنده علیه طالبان هستند. به سخن او، این جنبش مقاومت مردمی با داعیۀ دفاع از منافع مردم شکل گرفته و پیروان این داعیه با گذشت هر روز در حال افزایش است.

مبارزان ضدطالبان در تخار قصد دارند با بسیج و انسجام رزمنده‌گان مردمی علیه طالبان، میزان تهدید علیه شهر تالقان، مرکز ولایت تخار را کاهش دهند و پس این جنبش بتوانند با همکاری نیروهای دولتی، فعالیت‌های نظامی خود را به مناطق از دست‌رفته در تخار گسترش دهند و مناطق از دست‌رفته را دوباره از تصرف طالبان بیرون کنند.

تخار در شمال‌شرق یکی از مرکزهای مقاومت علیه طالبان در زمان حکومت برهان‌الدین ربانی بود. فرماندهان پیشین جهادی که تجربۀ زیادی در جنگ با طالبان دارند، می‌گویند که پیروزی‌های طالبان در شمال‌شرق زودگذر و مقطعی است. به گفتۀ آنان، نیروهای مقاومت مردمی به همکاری دولت جلو تک‌تازی طالبان را می‌گیرند و سمند بی‌لجام پیش‌روی آنان را متوقف می‌کنند.

فرمانده محبوبی و رزمنده‌گان هم‌قطارش

فرمانده محبوبی اضافه می‌کند که رزمنده‌گان دفاع از مردم در تخار با جدیت، ارادۀ محکم و پایداری دوامدار علیه طالبان می‌رزمند و تا شلیک آخرین گلوله به روی طالبان اجازۀ تصرف شهرها را به آنان نخواهند داد. آقای محبوبی، پسر سیدمقتدر محبوبی، ولسوال اشکمش تخار است؛ مردی که در رویارویی با طالبان در روزهای اخیر جان باخته است. فرمانده محبوبی روایت می‌کند، وقتی پدرش زخمی شده بود و در بستر مرگ قرار داشت، متواتر از وضعیت امنیتی اشکمش می‌پرسید و تلاش داشت از سقوط این ولسوالی به دست طالبان جلوگیری کند.

این فرمانده محلی همچنان می‌گوید، با وجودی که پدرش را پیکان تیر طالبان درد می‌داد، اما او این درد را تحمل می‌کرد و درد گسترش حاکمیت طالبان بر منطقه‌اش را قبول نداشت. آقای محبوبی می‌افزاید، زمانی که پدرش در آرزوی پایداری علیه طالبان از دنیا رفته، به عنوان فرزند سیدمقتدر سلاح برداشته تا راه پدرش را ادامه دهد و بر ضد طالبان به عنوان یک نیروی سخت‌گیر مبارزه کند و از مردم در برابر طالبان دفاع کند.

این فرمانده محلی خاطرنشان می‌سازد که روحیۀ بلندی در جنگ علیه طالبان در وجود خود می‌بیند و رزمنده‌گان هم‌قطارش نیز از این روحیه برخوردارند.

این فرمانده محلی در تخار می‌گوید که طالبان حاکمیت بر شهر تالقان را در خواب خواهند دید و رزمنده‌گان مردمی با سپر ساختن سینه‌های‌شان در برابر طالبان می‌ایستند و نمی‌گذارند که این گروه بر سرنوشت مردم حاکم شوند.

نیرو‌های مقاومت علیه طالبان در برخی از ولایت‌های کشور شکل گرفته است و فرمانده‌گان رزمی برای مدیریت موثر، سوق و اداره، تمویل و تجهیز نیروهای رزمی مردمی کار می‌کنند تا این نیروها بتوانند با اجرای تاکتیک‌های رزمی موثر طالبان را در کوه‌پایه‌های شمال‌شرق افغانستان زمین‌گیر کنند و جغرافیای از دست‌رفته را دوباره به کنترل خود بگیرند.

با توجه به سخت‌گیری‌های اخیر طالبان و وضع قیودات بیش‌تر اجتماعی بر زنان و مردان در مناطق مختلف تخار، بدخشان و جاهای دیگری صف مقاومت علیه طالبان تقویت شده و مردم برای نجات از حاکمیت سخت‌گیرانۀ طالبان مجبورند علیه این گروه دست به سلاح ببرند.

از سوی دیگر، پخش نوارهای تازۀ برخی از رهبران سیاسی که بیان‌گر پهلوی قومی جنگ در شمال را آفتابی کرده است، انگیزۀ مقاومت در برابر طالبان را بیشتر تقویت خواهد کرد و مردم علیه طالبان که حالا خود را نیروی اسلامی قلم‌داد می‌کنند، به عنوان نیروهای برتری‌خواه قومی دست به سلاح ببرند و علیه این گروه مبارزه می‌کنند.

برخی از تحلیل‌گران در شمال کشور باور دارند که جنگ طالبان علیه شمال افغانستان، تلاشی برای انتقام‌جویی از مردم این ولایت‌ها و جبران شکست قبلی‌شان را نشان می‌دهد. طالبان با تمرکز قوا بر شمال در صدد تضعیف نیروهای مقاومت شمال علیه طالبان و حاکم‌سازی خواست‌های برتری‌خواهانۀ قومی هستند. به گفتۀ تحلیل‌گران، نظر به اوضاع شمال افغانستان دیده می‌شود ساکنان بومی ولایت‌های شمال و شمال‌شرق به عنوان سنگرهای مقاوم علیه طالبان می‌جنگند. طالبان قصد دارند با تصرف افغانستان و ایجاد امارت اسلامی، باشنده‌گان سمت شمال را به حاشیه بشکند و سمت شمال هیچ سهمی در قدرت سیاسی آیندۀ کشور نخواهند داشت.

اما اصل قضیه از دید تحلیل‌گران این است که طالبان با یک نیروی محلی با مورال بلند و انگیزه‌های مختلف بومی روبه‌رو هستند و روزی این صف تقویت می‌شود و هزاران انسان دیگری مانند محبوبی سلاح بر می‌دارند و علیه حاکمیت طالبان در شمال خواهند رزمید.